درهفته‌های اخیر، تظاهرات گسترده درهنگ کنگ برعلیه تغییرات پیشنهادی در قانون استرداد مجرمین به چین، به یک بحران بزرگ تبدیل شده است. در تازه‌ترین دور از این تظاهرات، ده‌ها هزار نفر به خیابان آمده‌اند.
درغرب، رسانه‌ها از این تظاهرات به‌عنوان اعتراض برای رسیدن به حقوق اساسی و آزادی یاد می‌کنند. در چین، پوشش این تظاهرات توسط رسانه‌ها به این محدود شده است که این اعتراضات به شکل منفی درک شده است. اما در گزارش‌های سانسور شده‌ای که وجود دارد، دورنمای این اعتراضات بسیار از آنچه غرب گمان می‌برد متفاوت است و دیدگاه‌های عمیق چینی‌ها درباره دخالت‌های استعماری در هنگ کنگ را منعکس می‌کند.
در سوم جولای، سفیر چین درانگلستان، لیو ژیائومینگ، درباره اعتراضات هنگ کنگ یک کنفرانس خبری نادر را برگزار کرد. در جواب سوال یک خبرنگار وی به این نکته اشاره کرد: «برای عده‌ای در انگلستان، هنگ کنگ هنوز یک مستعمره تحت قوانین انگلستان محسوب می‌شود… بعضی از سیاستمداران همچنان در خیال‌پردازی استعماری زندگی می‌کنند.» این اظهار نظر در رسانه‌های چینی به شدت طنین انداز شد، به این صورت که نحوه برخورد بریتانیا با این اعتراضات را به عنوان تازه‌ترین بخش از دخالت‌های این کشور در امور هنگ کنگ پس از دوره استعماری می‌بیند.
این حقیقت دارد که حمله معترضان به مجلس هنگ کنگ در روز اول جولای، سالگرد تحویل قلمرو هنگ کنگ از انگلستان به چین، به این واکنش مهم و حیاتی بوده است. خشونت انجام شده در آن روز، و واکنش بریتانیا، برای چین غیر قابل تحمل بود، زیرا دست بر روی بخشی از تاریخ که چین سعی می‌کرد فراموش کند، گذاشته بود - بخشی از تاریخ که به عنوان « یک قرن تمسخر» و از جنگ تریاک در سال ۱۸۳۹ شروع شد، شناخته می‌شود.
برای رسانه‌های چینی، اعتراضات هنگ کنگ به طور گسترده‌ای از این دریچه تاریخی استعمارگری نگریسته می‌شود. برای بسیاری از مردم چین، هنگ کنگ همراه با قرارداد نانجینگ است، اولین نمونه از موافقتنامه‌هایی که توسط قدرت‌های غربی برچین تحمیل شد که باعث واگذاری هنگ کنگ به بریتانیا در سال ۱۸۴۲ شد. این حافظه تاریخی از طریق متون کتاب‌های درسی و تاریخ نگاری فراگیر در ذهن ملی‌گرای چینی ریشه دوانده است.
در گزارش‌های محدود چینی‌ها از اعتراضات هنگ کنگ، پاسخ سفیر به دولت بریتانیا به شکل گسترده‌ای انتشار یافته است. کانکائو ژیائوژی (منبع خبر) - بزرگترین روزنامه چین از نظر تیراژ- اخیراً این تیتر را برای خود انتخاب کرده بود: «سیاستمداران بریتانیایی در خیال‌پردازی استعماری گذشته غرق شده‌اند». این اشاره‌های استعماری اعتراضات جاری را در لنز بی‌عدالتی تاریخی محصور می‌کند.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
